Zaterdag 2 november 20 uur
Kloosterbibliotheek Wittem
Programma:
Debussy Prélude à l’après-midi d’un faune (1862-1918)
Ravel Chansons madécasses (1875-1937)
– Nahandove
– Aoua!
– Ik est doux
Voor mezzo- sopraan, fluit, cello en piano:
Dutilleux Sonatine voor fluit en piano(1943)
(1916- 2013)
Debussy ‘Le Balcon’ (Baudelaire)
Pauze
Messiaen Quatuor pour la fin du temps
1. Liturgie de cristal (Kristallen liturgie):
2. Vocalise, pour l’Ange qui annonce la fin du Temps (Vocalise, voor de engel die het einde der tijden
aankondigt):
3. Abîme des oiseaux (afgrond van de vogels):
4. Intermède (intermezzo)
5. Louange à l’Éternité de Jésus (lofzang op de eeuwigheid van Jezus):
6. Danse de la fureur, pour les sept trompettes (dans van de woede, voor zeven trompetten):
7. Fouillis d’arcs-en-ciel, pour l’Ange qui annonce la fin du Temps (regenboogchaos, voor de engel die het
einde van de tijd aankondigt):
8. Louange à l’Immortalité de Jésus (lofzang op de onsterfelijkheid van Jezus):
Met een geheel Frans programma gaat het Brusselse Het Collectief de mooie Kloosterbibliotheek in Wittem weer in vuur en vlam zetten. De welbekende Prelude brengt je meteen in de sfeer, volgende door de Liederen uit Madagascar van Ravel: De minnaar van Nahandove wacht vol spanning op haar bij volle maan, in Aoua gaat over de vrijheidsstrijd van de oorspronkelijke bewoners en als laatste het verstilde “Il est doux”.
Werken van Dutilleux worden weinig tot niet gespeeld, natuurlijk wel bij Festival Vocallis; zijn sonatine is echter wel een standaardwerk uit het fluitrepertoire. Aansluitend “Le Balcon” van Debussy beginnend met de woorden “Mère des souvenirs”, moeder van herinneringen…
Na de pauze klinkt het monumentale “Quatuor pour la fin du temps” (Kwartet voor het Einde van de Tijd) een kamermuziekwerk van de Franse componist Olivier Messiaen, geschreven in 1940-1941. Een spirituele ode aan de veerkracht van de mens. Messiaen schreef dit stuk in het krijgsgevangenenkamp Stalag VIII-A, in Görlitz, Duitsland. Daar vond ook de première plaats, uitgevoerd door Messiaen zelf op piano samen met medegevangenen: Jean Le Boulaire (viool), Henri Akoka (klarinet), en Étienne Pasquier (cello). Het stuk is bijzonder vanwege zowel de omstandigheden
waaronder het is gecomponeerd als de unieke muzikale taal die het gebruikt. Messiaen laat er zijn diepreligieuze achtergrond in zien en het is één van de meest ontroerende stukken van Messiaen.
Het Collectief bestaat uit Wibert Aerts, viool, Julien Hervé, klarinet, Thomas Dieltjens, piano, Toon Fret, fluit en Martijn Vink, cello. Met medewerking van Katrien Baerts, sopraan.
Concert geadopteerd door Ineke Griede en Klaas Damhof