Met de toppianist Gerold Huber en violiste Lena ter Schegget presenteert Raoul liederen die een speciale plek in zijn hart innemen; een bijzondere Erlkönig bijvoorbeeld.
Dit keer klinkt het gedicht van Goethe niet in de beroemde versie van Schubert, maar in de veel minder vaak gehoorde zetting van Louis Spohr. Camille Saint-Saëns schreef zijn beroemde symfonische gedicht Danse Macabre op basis van een gelijknamig lied dat je ook niet zo vaak in de concertzaal hoort.
Raoul zingt verder een aantal liederen van Alma Mahler en Hans Pfitzner, waarin melancholie en extase elkaar afwisselen. Daarnaast klinken onder meer Gabriel Fauré’s beroemde Berceuse en virtuoze pianowerken van Chopin.